insan'sız'lık

her haltın boku çıktı artık.
insanlar iki ayrı uçta hep ya aşırı iyiler saf denilebilecek kadar (ki bunlar azınlıkta) yada aşırı kötü, fettan, art niyetliler. ortası yok denecek kadar az bunun.
ya tarikatçiler çarşafa bürünüp geziyorlar yada her halt piyasada giyinmesen de olur denecek kadar çıplaklar. ya aşırı dinciler yada ateistler.
ya hiçbirşey görmediklerinden çok açlar, karşı cinsi gördükleri anda kendilerini kaybediyorlar yada günde 3 5 farklı insanla aktivite içinde oluyorlar.
insan yada insanlık kavramı kalmadı.
başkasını düşünen insan ise yok denecek kadar az artık. herkes kendi derdinde. birilerini ezip üste çıkma bir numara olma popüler olma çabasında. hatta 'üst' kavramı yokken dahi sırf ego tatmini için kullanılır hale geldi bu ezme politikası.
kimse dönüp özüne bakmıyor ben kimim hatalarım neler demiyor. sadece etrafındakilerin yanlışları onları alakadar ediyor.
tahammül edilemez bir hal aldı artık herşey. bu toplumun içinde hala güzel kalan şeyler için savaş vermek anlamsızlaştı.
gerçekten 21 aralık 2012 benim için şuanda en büyük umut ışığı. sizlerle yaşadıkça her geçen gün biraz daha tükeniyorum.
hata bendeyse eğer, doğru olan sizlerseniz, olunması gereken oysa ben de öyle olayım artık...
ben de 'yaşamak istemem artık aranızda' diyeceğim fakat niye size terkedeyim dünyayı. biraz daha boka sokun diye mi?
diyorum ya tek umudum 2012. umarım beklentilerimi karşılar.