gereksiz pisişikler

eveeeet... herhangi bir gelişme der demez ard arda yaşamsallarım peydah oldu.
deniz aradı yarın için bir planım olup olmadığını sordu ve umarım yine her zamanki gibi beklentilerimin ötesinde bir akşam geçireceğim. (şu cümlemin üzerine hin ve cin fikirli arkadaşların aklına gelenleri unutmalarını rica ediyorum. aksi takdirde aklınızı alırım ona göre!)

oturdum bu randevulaşmanın şevefine ödev yapıyorum burnuma kesif bir koku geliyor böyle miğde bulandırıcı. koştum banyodaki sevgili kombime. öyle bir koku olamaz! allahım dedim gaz kaçırıyor bu teknoloji harikası zehirlenip ölücem. orasını burasını kokladım gittim mutfakağa ocağı kokladım falan fikrimi onayladım bir de baş dönmesi aldı beni. koştum üst kattaki yaşlı teyzeye o yetmedi onun üstünde oturan ev sahibi yaşlı amcaya bir yandan da kaçak ihbarı yapıyorum igdaşa. teyzenin evinde oturdum bekliyorum neyse bi 15 dkk falan sonra geldiler indik benim eve adam ışığı yakabilirsin diyo yüzüne bakıyorum ciddi mi diye elini uzattı adam o saliseler içerisinde anam ölecez diye düşünüyorum ama ölmedik ehehe. hiç birşey yokmuş teyzeden amcadan igdaş görevlilerinden birsürü özür diledim gecenin bir saati herkesi ayaklandırdığım için. beni alıp götüren o baş dönmesi de muhtemelen orayı burayı koklarkenki fazla nefes alıp verişimle doğru orantılı olarak gerçekleşmiş tansiyon düşüklüğüydü. yada psikolojikti bilmiyorum. (herşeyi de psikolojiye bağlamasam olmaz!)

neyse buluşma arifesinde salgıladığım adrenalinin yetersiz olduğuna kanaat getiren beynimin oynadığı sevgili oyun... umarım eğlenmişsindir beynim!