Depozitolu hayatlar

şu anda sahip olduğumuz her şeyin depozitolu olduğunu bilmek sinirime dokunuyor.

yaşadığımız bu hayatın, ailemizin, sevgilimizin, aşklarımızın, dostlarımızın, dostluklarımızın hepsinin hiç bilmediğimiz bir iade günü var.

belki daha yaşamak istiyorum? daha yaşayacağım bir dolu şey varken ruhumu bedenimin içinden çekip alman adil mi?

babamı benden alırsan koltukta uyuyakaldığımda kim kucağına alıp yatağıma yatıracak beni?
kim öyle taparcasına sevgiyle bakacak gözlerimin içine annemi benden alırsan?

bedenimin içinde ruhum lime lime edilirken o acıya nasıl katlanacağım tek başıma? nasıl ağlayacağım dostlarımın omzu olmadan?

ve eğer kalbimdeki o aşkı alırsan söyle nasıl yaşayacağım bedenimin depozitosu doluncaya kadar?

iade sonucu elde edeceklerim çok daha güzel olsa bile ben en can acıtan haliyle yaşamaya razıyım şuanda sahip olduklarımın.

hayatınızın depozito süresi bol olsun gençler...