20090509



yanında geçiremeyeceğim ilk anneler günü.

çok özledim seni.

teşekkürederim anne ve özür dilerim büyüdüğüm için. bunu ben istemedim hem de hiç. keşke bir şans daha verilseydi bana inan o zaman büyümemek içinden elimden geleni yapardım. o koridorun sonundan koşup koşup sana sarıldığım zamanlara dönebilseydik, sen yeter artık hadi dediğinde ben yine 'son annecim, on kere daha, on kere daha...' deseydim sana.

bu hiç adil değil, hem de hiç. anneler gününde yanında olmak yerine istanbulda tek başıma olmak... hatta muhtemelen bomboş evde yine yanlız uyumak...

herkes sana sahip olacak kadar şanslı değil hatta bir anneye sahip olacak kadar bile şanslı olmayanlar var.

iyiki benim annemsin. seni seviyorum.

anneler günün kutlu olsun...

NOT: ve yarın şu 'annem burda olsun bana bişey olmaz' şarkısının çaldığı reklam biteceği için mutluyum. istisnasız her duyduğumda ağlamaktan sıkılmıştım.

0 fikir fıtlatımında bulunulmuş: