H1N1

Bildiğin domuz gribi olmuşum. oldum lan. taşak geçerken gerçekten olmuşum meğersem.
ölüyorum sandım. hatta hastanede ağladım 'allam ölcem işte, niye bu kadar erken ölmek zorundayım ki...' diye. 3 gün boyunca vücudum 1 kere olsun olması gereken sıcaklığını bulmadı. hastaneye gittiğimizde doktor amca 41 derece ölçtü.

gerçekten ölüyordum. hiç böyle fena hastalanmamıştım. hala da geçmiş sayılmaz antibiyotik kullanıyorum, öksürüyorum, ciğerlerim acıyor. (kasıtlı olaraktan acıtasyon yapıyorum ilgiye ihtiyacım var)

-bütün sülale evlerinde ne kadar ilaç varsa bavuluma koydu. evinde ilacı çok olana virüs girmiyormuş.

-sülale dediğim şu; anne, baba, anneanne, dede, hala, (aslında annenin halasının kızı ama herkes hala dediğinden hala deniyor. babayla hiç bir kan bağı yok.) dayı, yenge, 1 adet kuzen (5 yaşında) ve babanın babası olan dede. benim sülalem bundan ibaret. çekirdek aile olmakla kalmayıp en çekirdek sülale ödülüne de adayız.

-dün gece eşek kadar insanlar o 5 yaşındaki kuzenin aklına uyup evin salonunda körebe oynadık. yukarıda saydığım sülalenin yarısı dahildi oyuna. ve itiraf ediyorum diğer oyuncular gibi ben de çok eğlendim.

-halamın baktığı falda koskocaman at ve prens çıktı. resmen çıktı gözümle gördüm. böyle şaha falan kalkmış at hatta. hatta ve hatta karşısında da ben duruyorum gemini elime almışım. (bu kısmını pek göremedim ama halam öyle diyorsa öyledir eheh.) bekliyorum...

-ben ölümle yaşam arasındaki ince çizgi üzerinde cambazlık yaparken Deniz'den bayram mesajı aldım.

-hani benim gittiğim gün memur grevi vardı ya. uçakların hepsi rötar yaptı. benim ateşim tavana vurdu hava alanında. arada bir annemi arayıp isyankar genç numarası yapmak suretiyle kendimi acındırdım. (aslında acınacak haldeydim gerçekten de.) uçaktan indim bavulumu aldım annem hava alanının açılıp kapanan kapısının önünde biton insanın içinde elinde kedili bardakla duruyor. çıkar çıkmaz elime tutuşturdu. ehehe. şaka gibi. şu gazozumsu ilaçlar var ya onlardan hazırlamış da. öyle...

-o değil de giderken firs class'da yolculuk yaptım. halbusi gayet ekonomiydi biletim. check-in yapan çocuk hem bussines hem de cam kenarı verdi 'daha iyisi elimden gelmez artık' dedi. 'kredi kartıyla ödedin dimi?' dedi yanındaki bayan görevli 'ohooo niye soruyorsun girip bakman gerekiyor' dedi 'ya baksana... ne olacak' dedi beni göstererekten. son derece güven verici bir sıfata sahip olduğumu da öğrenmiş oldum böylelikle.

-he duuur esas o değil dee yanıma pilot oturdu giderken. kokpitde değildim tabi de o en öndeki koltuklarda işte. böyle üniformasıyla falan... uçağı sürmeyen pilot ama aslında uçak süren pilot. pilotları çok severim. öyle...

evimdeyim yerimdeyim. saatin 5'inden beri de ayaktayım. uykuya ihtiyacım var şiddetle.

NOT: allahım yüreğime iniyordu!! panik atağımı zıplattılar durduk yere bu adamlar yaa!! noluyor dedim!!
www.kurban.com 'a bir girdim. yastayız falan yazınca bi algılayamadım önce...
allah iyiliğinizi versin...!