imkansızı istemek...

büyük hayaller kurmalı insan hep. en imkansızı istemeli hayattan. uçabildiği kadar uçmalı kendi hayal dünyasında. o dünyadan özgür olduğu bir dünya daha yok bu hayatta.
'hayallerinin büyüklüğü kadar büyüksün' demeyeceğim. o açıdan bakarsak orası da öyle gerçi ama kastetmeye çalıştığım bambaşka bir şey benim. imkansızı isteyen insan olabilmek...
imkansızı isteyenler hayata karşı bir isyan halindedir genelde evet. 'neden?, neden ben?' derler kendi içlerinde hep. varsın öyle olsunlar zaten. bir şeyler için çaba göstermedikçe tam anlamı ile insan sayılmazsın bence. bir fazlası olabilme şansına sahip olmalı herkes.

'yeni yılda tüm hayallerin gerçek olsun' var mı bundan daha fena bir temenni? hayalini kurduğun her şeye sahip olmak kadar kötüsü var mıdır ki hayatta? ne zaman insan o halinden daha acınası ve aciz olabilir ki. hiç bir emelin, hiç bir idealin kalmıyor hayata dair, çabalayacağın hiç bir şey yok. her istediğinin gerçekleştiği kocaman bir boşluktan ibaret oluyor dünya. bu sebeple ben cennete de gitmek istemiyorum zaten. olmasın benim her istediğim. hayalini kurabileceğim bir şeyler olsun muhakkak. diğer türlüsü hiç bana göre değil.

benim en büyük hayallerimden biri oldu. toparlayamıyorum şimdi kendimi. hep hayal olarak kalsaydı diyorum. o zaman çok daha tatlıydı. aaa hatta istanbul'da gelecekte kendimi görmek istediğim mesleği okumaktı bir diğeri de, o da oldu. ondan hiç şikayetçi değilim gerçi. çok da imkansız değildi ama o sadece büyük bir hayaldi.

neyse imkansızı istediğin hayallerin gerçek olmasın senin de okuyucu sadece büyük hayallerin gerçek olsun. o zaman çok mutlu olursun.