yalnızlık

tanıdıktı kokun.
beynimde yankılandı,
yalnızlık
yalnızlık
yalnızlık
sus dedim sus!

yalnızlık kokar mı hiç insan
belki aşk, belki huzur kokuyordur?
yalnızlık
yalnızlık
yalnızlık...

içime dolup genzimi yakıyordu
sen diye kokladığım
yalnızlık
yalnızlık
yalnızlık...

bir sayfa daha düşüyordu işte kalbimden,
sadece yalnızlığıma ait olacaktım ben.

sana son kez sarıldığımda bile,
yalnızlık kokuyordu saçların.
ne acı, ne umut
yalnızlık
yalnızlık
yalnızlık...