teselli

ağır melankoli ve depresif halimin ürünü kabustan beter bir rüya gördüm. zaten gece boyu uyuyamıyorum sabah tam dalmışım hakaret gibi oldu o rüya.
gece çok sert fırtına vardı panjurları söküp götücek gibi deli deli esiyordu. hatta uyuyamamak için bahaneye bakan ben fırtınanın uğultusunu fırsat bildim uyuyamama süremi daha da uzattım.
sabah ağlayarak uyandım bir süre de yatakta ağladım. çok yaktı canımı kalleş rüya.
amaaaaa benim güzel memleketim öyle hoş teselli etti ki beni.
bomboş evde yine yalnız bir sabaha uyandığımı düşünerek göz yaşlarımın cm kareye düşen miktarını daha da artırmak suretiyle mutfağa doğru ilerliyordum ki dışarıdaki manzara donup kalmamı sağladı. suratıma hafif buruk da olsa kocaman bir gülümseme yayıldı. kar yağmış her yer bembeyaz olmuş, lapa lapa da dökülmeye devam ediyor. yerde 1 karış falan birikmişti uyandığımda şimdi çok daha fazla.
bu sabah mutlu oldum işte ben.

fotoğrafladım işte çok çok yağdığı zaman.
öyle yağdı...
bak şöyle işte, yukarıda...