ben mesela...
ben niye böyle olmuşum?
ben hep 'ben'im derken bir anda içimde niye başka bir ben bulmuşum?
sırtım dik yolda yürüyemez, istediğim şekilde meramımı anlatıp, yazıp çizemez, istediğim kelimeleri bir türlü ard arda getiremez olmuşum.
niye sırtımda kocaman bir küfe, yüzümde ağır bir hüzünle oturur olmuşum insan içinde?
yalandan gülüp, canım yandığında ağlayamaz, insanları sorgulayamaz da olduğu gibi kabul eder olmuşum ben.
niye geceleri annemin koynunda dahi huzuru bulup uyuyamaz olmuşum? düştüğümde toparlanıp kalkamaz, kasvetli karanlıklarda bulup kendimi kurtaramaz olmuşum.
niye hep suçu kendimde arar olmuşum ben?
hep kendimi sorgular, kendimi cezalandırır olmuşum da sizin ayıplarınızı niye görmez olmuşum?
peki siz niye böyle olmuşsunuz insanlar? kim sürmüş yüzünüze bu çamuru, kim vermiş ellerinizdeki sayısız maskeleri, hayatımda oynayacağınız rolü, o kulak tıkadığım replikleri kim fısıldamış kulağınıza?
niye siz de uymuşsunuz ki onlara...
20100207
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 fikir fıtlatımında bulunulmuş:
Yorum Gönder