ışıklığın kapısını zorlayıp 'pat! pat!' diye ürkünç sesler çıkaran şey rüzgardır eminim. bu saatte hiç gerek yok paranoyalarla gerilmeye. lütfen.
telefonumun ilk arananını 155 yaptım.
kurmasam kafamdan, kurmasam sonra inanmasam... off!
ama taşındım taşınalı ilk defa oluyor ama. neyse kedim var. 1 buçuk aylık falan olsa da bir şey yapar heralde dimi?!
ağzına sıçim evin de 3 tane girişi var! biri normal kapı biri bahçeye açılan kapı biri de ışıklığın kapısı. sanki içgüveysiyim kaynım, görümcem, kocam, çorçocuk hep beraber yaşıyoruz. ne gerek varsa böyle beşbinüçyüzseksenaltı odalı kapılı eve!
yaa niye böyle sesler var yaa! şiddetli şiddetli. panik atak gelecek amaaaa! heeeeyy!! yeterr!!
korkmuyorumkorkmuyorumkorkmuyorum!
NOT: hayatım böyle film sektörünün her dalına el atmasa keşke. korku, gerilim geri kalsa mesela. te allam!
ı ıhh fotoğraf falan eklemeyeceğim yazıya manyak mısın yaa böyle uç buçuk uç buçuk halimle...
NOT2: kedim işe yarıyormuş. tangır tungur televizyonun üzerinde ne varsa yere düşürdü biraz önce. epey gürültü çıkardı. art niyetli bir bey varsa da kaçmıştır bu gürültüye. evet evet kaçmıştır.
e yine 'pat!' sesi geldi. rüzgar bu rüzgar artık. kesin rüzgar. gitti kötü adam. rüzgar...
20091210
rüzgar benimle t.ş.k geçmeyi bırak!
zaman:
22:41
Etiketler:
155,
gecenin bir saati içeriden gelen tıkırtılar,
gerilim,
korku
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 fikir fıtlatımında bulunulmuş:
Yorum Gönder